REISGENOTEN (4) Voor Victorine Franke Ik schreef in deel 1 van dit stuk dat de slang sprak en dat zich toen een weg opende. Uit het paradijs, de gespletenheid en de dualiteit in. Dat laatste voeg ik er nu aan…
REISGENOTEN (4) Voor Victorine Franke Ik schreef in deel 1 van dit stuk dat de slang sprak en dat zich toen een weg opende. Uit het paradijs, de gespletenheid en de dualiteit in. Dat laatste voeg ik er nu aan…
REISGENOTEN (3) Voor Bob Halmingh Eerst worden we gevoed, dan leren we onszelf te voeden en ten slotte kunnen we anderen gaan voeden. Wie vrijuit op weg wil gaan, zal zich na enige tijd los moeten maken uit het psychisch…
Dit gaat over het verschil tussen geloven en weten. Een heel belangrijk verschil! In het gereformeerde klimaat waarin ik opgroeide ging het over ‘geloven’. En dat geloof behelsde dat je dingen aannam. Het ging er dus niet om of je…
REISGENOTEN (2) Voor Darja van Alten Deze herfstige augustusdagen moet ik steeds denken aan de mensen die het, zoals ik het zie, niet hebben gered. De zoekers, die in het moeras van de veilige voorbeelden zijn weggezonken. De mannen en…
Ja, bijzonder is dat eigenlijk, dat beroep dat er nu op mij wordt gedaan om aanwezig te blijven. Ik heb er alleen mezelf mee als ik afhaak, inwendig op mensen ga zitten schelden, net doe of Hans het makkelijker heeft…
Voor Hank van de Griendt Ik zal een jaar of acht zijn geweest toen ik voor het eerst besefte dat mijn leven bijzonder was. Er ging iets geweldigs gebeuren, wist ik. En ik was niet de enige die dit wist,…
13 augustus 2014 Hoe het nu gaat? Het is nog steeds met enige tegenzin dat ik mij ertoe zet om ‘erover’ te schrijven. Dat hoort erbij denk ik. Als je een zweer hebt die even geen pijn doet zeg je…
Voor Henk van den Brink Mensen zeggen dat ik goed kan spreken, maar ik heb geen woord van mijzelf. Tenzij natuurlijk ik dat zelf ben – dat waar het woord vandaan komt. Dat kan ik evenwel niet bepalen – ik…
De godgeleerden peinzen zich suf over de zonen van het licht. Dat moeten zij weten, maar zij doen er goed aan te zwijgen, want hun woorden zijn geen vensters maar doosjes. De kunstenaars. Al dat weten zal hen een zorg…
Dit is een vervolg op mijn Alzheimerdagboek, ik ga er gewoon mee door. Nou ja, gewoon. Een paar mensen in mijn directe omgeving (o.a. Hans – zie zijn reactie op mijn vorige, zogenaamde afscheidsstukje) hebben mij op andere gedachten gebracht.…