Een paar dagen geleden ontving ik onderstaande reactie op mijn laatste blog van alweer vier weken geleden. De woorden van de schrijfster raakten mij en ik bleef ze de afgelopen dagen in mij horen. Ik zou er een kort antwoord…
Een paar dagen geleden ontving ik onderstaande reactie op mijn laatste blog van alweer vier weken geleden. De woorden van de schrijfster raakten mij en ik bleef ze de afgelopen dagen in mij horen. Ik zou er een kort antwoord…
Hanneke zit opzij gezakt in haar stoel te dutten. Opeens schrikt zij overeind, alsof ze een elektrische schok krijgt. Dat gebeurt de laatste tijd vaker. Ook wanneer ze niet slaapt, bij een onverwachte beweging van mij of als ze iets…
Die ziel, dat zelf van Hanneke heb ik via Hanneke leren kennen. Het was meer dan 50 jaar geleden. Ik had eerst een hekel aan die persoon Hanneke en viel toen toch op haar, toen ik haar beter leerde kennen…
Ik word wakker van een stem die naast mij roept: ‘Hans, ik ben hier bij jou.’ Middenin de nacht, het is Hanneke. Haar stem klinkt anders dan overdag, dunner, als van een kind. Het is een feitelijke mededeling, want zij…
Toen ik 18 was deed ik samen met een vriend mee aan een scenariowedstrijd, die we zowaar wonnen. We gingen de prijs ophalen tijdens een filmfestival in Arnhem. Dat smaakte naar meer. Ik wist nu dat ik niet alleen schrijver…
Ik heb nu twee afleveringen geschreven over films. Het gaat mij hierbij niet in de eerste plaats om films, maar om het dagelijks leven. Dat is wat mij ter harte gaat. Mijn bestaan hier op aarde, ons bestaan. Ik ben…
Films zitten mij in het bloed. Het bloed dat ik van mijn moeder heb meegekregen. Als mijn ouders naar de film waren geweest, vertelde mijn moeder de volgende dag wat er was gebeurd. Ja, wat er was gebeurd, want zo…
Bioscopen worden door filmliefhebbers wel tempels genoemd – tempels van de tiende muze. In de Haagse Boekhorststraat waren toen ik jong was drie van die tempels: Thalia en Roxy en Hollywood. Dat waren de filmtheaters die mijn ouders achterbuurtbioscopen noemden.…
Ik kijk naar een foto van Hanneke, die pas geleden is gemaakt door onze dochter Anna. Ik kijk naar de foto en moet denken aan een gedicht van Jalâl al-Din Rumi (1207-1273). Rumi was een groot dichter, een groot minnaar…
Ik kijk naar een Japanse film, Drive my car. Een van de mooiste films die ik de laatste jaren heb gezien. Er is tamelijk in het begin een scène met een vrouw die vrijt met de hoofdpersoon. Het is niet…