Ik heb twee campagnes meegemaakt en beide keren lag er een grauwe sluier over het begin. Letterlijk. Een grauwe sluier rond de fabriek en boven het water. De eerste suikerbieten werden per vrachtwagen aangevoerd. Ze gingen aan de zijkant de…

Ik had het altijd geweten. Er was niets, niks, niets. Al die vriendelijkheid van de mensen, het zogenaamde fatsoen, was een dun laagje, een masker waarmee de werkelijkheid van het bestaan werd afgedekt. Daaronder was het iedereen tegen de ander.…

Dat had ik eerder gehoord. Ook mijn oom Jan, een goede vriend van mijn vader, had zich om die reden bij de SS aangemeld. Om Nederland en Europa te beschermen tegen het gevaar uit het Oosten. Oom Jan was later…

En daar komen de afzonderlijke herinneringen. Herinneringen, die ik vaak zo anders heb beleefd dan ik ze nu zie. Er was het oog dat slaapt en het oog dat waakt. Het oog dat slaapt was lange tijd bepalend, maar het…

Najaar 1965 werkte ik tijdens de suikerbietencampagne als scheepsmeester in de suikerfabriek in Halfweg. Ongeveer drie maanden lang draaide je daar wisseldiensten en dan kreeg je aan het eind, als je de hele campagneperiode had uitgediend, een bonus over het…