Rustend in het onmetelijke uitspansel van de geest. Wandelend de weg, heuvel op, heuvel af. Opgenomen in de muziek. Liefhebbend die ander die ik niet ken. Niemand worden en daarin iemand. En weer niemand. Als ik met jou ben, liefje,…

Volgens de leer van de Boeddha waren er twee manieren om te mediteren: als een hond of als een leeuw.[1] Als je een stok naar een hond gooit, gaat hij er achteraan, pakt de stok en brengt hem terug en…

Al die ballen die de Grote Jongleur hooghoudt in het oneindige uitspansel van de geest. Het voortdurende spel van ervaring. Al die kleuren. Tuimelen in vergankelijkheid, de armen en de benen uitgestrekt in het breedste bed dat mogelijk is, het…

De toekomst ken ik niet. Hoe ik ook in de sterren kijk of de statistieken serieus neem, mijn toekomst blijft ongewis. Natuurlijk weet ik dat aan het eind van de rit de dood wacht, maar ook daarmee weet ik eigenlijk…

Weer hartelijk dank voor de vele reacties die ik heb ontvangen, zowel hier op het weblog als via e-mail.Na die ene keer is het niet meer voorgekomen dat Hanneke mij niet meer herkende, maar ik beschouw het wel als een…

Ik kon vannacht de slaap niet vatten omdat ik in mijn hoofd een artikel aan het  schrijven was. Ik volgde gedachtenlijnen en formuleerde zinnen die zich aaneensloten tot alinea’s en dan toch weer doodliepen. Er ontbrak iedere keer iets aan,…

Onze dochter Anna Myrte heeft voor Psychologie Magazine Hanneke en mij en zichzelf geïnterviewd naar aanleiding van de ziekte van Alzheimer waar Hanneke aan lijdt. Daarnaast heeft zij een kort artikel geschreven over alzheimer en mindfulness. Het is een mooi…

Hartelijk dank voor de vele reacties die ik heb ontvangen, zowel hier op het weblog als via e-mail, WhatsApp etc. Verrassende, verblijdende contacten. Oude vrienden, reisgenoten, familieleden, creatieve lotgenoten. Dank je voor jullie vriendelijke woorden. Ik vond het prettig dat…

Mijn boek is klaar, de roman waaraan ik zo lang heb gewerkt. Het boek is klaar, maar ikzelf ben er nog niet klaar mee. Ik ga er in gedachten steeds naar terug. De hoofdpersonen leven voor mij en zijn niet…

Ik noem het mijn smaak en niet mijn geweten of het zicht. Het is een natuurlijke reactie van mijn lichaam, die ook ín mijn lichaam plaatsvindt. Zo helemaal niet verheven. Iets is onsmakelijk en iets anders smaakt naar meer. Dat…