Ik houd van planten, ze zijn zo stil en zonder twijfel. Wortelend in het duister richten ze zich naar het licht. Het meest nog houd ik van cactussen, zoals ze op zichzelf staan in hun trage tijd. Geen mooie praatjes, geen grootse gebaren, soms na droogte een bloem in de nacht.
Ik houd ook van dieren. Van olifanten, te groot om te omhelzen en te bezitten, en walvissen. Ik heb het nooit geprobeerd, maar ik zou graag langdurig met ze vertoeven, ik bedoel in hun lange tijd, want in dat opzicht zijn zij als cactussen. Dezelfde stilte, dezelfde rust.
Zo is het ook met mijn vrouw. Onze lotslijnen zijn samengekomen en er is niets meer dat vervuld moet worden. Voorbij de zoete mogelijkheid van versmelting, voorbij het kennen en gekend worden, is daar de oneindige ruimte waarin wij naamloos zijn.
We gaan de trap op, ontkleden ons, liggen naast elkaar in bed. Ik lees nog even. Zij keert zich naar mij toe, kijkt mij aan. Alsof een berg een oog opent en de wereld beziet.
Ik doe het licht uit en strek mij uit in het ruisen van de nacht. Hoor haar ademhaling, diepe zuchten, korte plofjes. Spreid mij als een onmetelijke zijden parachute uit over de wereld.
Met haar, voorbij haar, dit alles.
Eén hartenklop.
Wat een diep vertroostende tekst. Heel veel dank. ‘Spreid mij als een onmetelijke zijden parachute uit over de wereld’: die zin doet me denken aan de soetra over beoefening van vriendelijkheid: ‘Moge ik een onmetelijke geest ontplooien […] vrij van haat en vijandschap’. Juist in deze tijd met zijn vele schrikbeelden zo nodig.
Alle goeds,
Manjudhi
Onmetelijk mooi en stil, samen, één
Zo’n prachtig beeldend intiem moment vlak voordat het licht uitgaat en de zijden parachute ‘aan’.
Een hartenklop. Zo mooi. Dank je.
Steeds weer verrassend, jouw woorden. Poëtisch en diep menselijk.
Zo mooi , zo lief !!!
Een parel van diepe schoonheid in deze reeks.
Poëzie. Prachtig ik voel stilte.
Mooi
Prachtig!!
In je woorden ademt de stilte in de overgave..
dank je Hans
Wat mooi. Wat een liefde. Wat een toewijding.
Bijzonder
dankjewel!
Stil ben ik.
Prachtig verwoord
Oi, wat mooi
Ben weer even stil van de kracht van intimiteit…dank voor het uitdrukking geven daaraan. Zo troostend.
Ontroerend mooi, Hans!
Het grote, langzame en tijdloze hart dat klopt.
Dank je wel, Hans en Hanneke
En ik ben even stil. Prachtig.