Een herinnering tijdens een wandeling hier in de bergen. We liepen tegen een pittig steil stuk op. Ik heb al eerder gemerkt dat de archiefkast van het verleden openschiet wanneer ik klimmend alles op alles moet zetten. Dat gebeurt niet…

Ik ben een kleuter tussen de goden, schreef ik aan het eind van mijn vorige stukje. Ik had het in die vorm al geplaatst en toen heb ik de woorden toch weer geschrapt, omdat ik ze ritmisch gezien niet vond…

Gisternacht droomde ik weer over de kleermaker. Ik was naar hem onderweg. Ik had de precieze code gekregen voor het nieuwe gewaad dat hij voor mij zou snijden. Onderweg drong het tot mij door dat ik de code niet bij…

Rabbi Sussja kreeg de vraag: ‘Wij bidden: “Bewijs ons goede genade” en “Die goede genade bewijst.” Is dan genade niet altijd goed?’ Hij legde uit; ‘Natuurlijk is genade altijd goed. Maar de waarheid is dat alles wat God doet genade…

‘Hoe komen wij nu,’ vroeg rabbi Boenam aan zijn leerlingen, ‘in deze tijd zonder profeten te weten wanneer ons een zonde vergeven is?’ De leerlingen gaven allerlei antwoorden, maar geen ervan beviel de rabbi. ‘Wij komen het daaraan te weten,’…

Het leven is genadig; ieder ogenblik schenkt het ons een begin. Gustav Meyrink Het verleden kan ieder moment worden opgelost. Je kunt ook zeggen: het kan ieder moment weer potentieel vermogen zijn. Wanneer je verwikkeld bent in het verleden (en…

We zijn het bed aan het opmaken. Het is altijd een heel werk om zo’n dekbed goed in het overtrek te krijgen, maar het is tegenwoordig nog een stuk moeilijker omdat Hanneke haar elleboog heeft gebroken en haar linkerarm bijna…

Even tussendoor. Ik wil jullie, de lezers van mijn weblog, graag het weblog van mijn vriend Philip Renard aanbevelen. Het heet Volle Cirkel – http://vollecirkel1.blogspot.nl/– en het is, zoals hij het zelf benoemt, een blog over belangstelling. Philip schrijft over…

De Tibetaanse wijze Longchen Rabjam leerde, zo wordt er gezegd, over het verval van alle voorbijgaande dingen. Hij reisde rond en onderrichtte, en toen hij was aangekomen bij de wouden van het glorieuze Chimpu, op enige afstand van Lhasa, sprak…

Taal. Ik vertelde de vorige keer (Het systeem en de patiënt – 4) over de droom, waarin Hanneke haar handtas met daarin o.a. haar taal (zo interpreteerde ik het) werd ontrukt. En op datzelfde moment droomde ik aan mijn kant…