Vanuit de bus is de oneindige afgrond goed te zien. De bus gaat er vlak langs en soms kun je erin kijken, diep, en nog dieper. Niet tot op de bodem, want er is geen bodem. Er is alleen maar…

Zo’n 70 jaar geleden stapte ik aan de hand van mijn ouders in de Bevrijdingsbus. Allemaal vlaggetjes, rood wit blauw, verhalen over Canadezen, wit brood, bombardementen, de onderduik, en nu zou het goed worden, beter in ieder geval dan het…

We rijden in een bus op een hobbelige weg door de bergen. Het is een smalle weg langs een diep ravijn. Als je omlaag kijkt – maar wie doet dat? – zie je geen grond, geen bodem. Er zijn plotselinge…